سیاست یعنی عشق

در زندگی مشترک، رابطه زناشویی یکی از تاثیرگذارترین روابط در سلامت خانواده است. بسیاری از بیماری ها و عفونت های ویروسی، باکتریایی و انگلی از راه جنسی منتقل می شوند، از جمله این بیماری ها کلامیدیا، سوزاک، و هرپس سیمپلکس، تریکومونا و جرب را می توان نام برد. 
 
به خطر افتادن سلامت خانواده با بیماری های جنسی
بسیاری از این بیماری ها سلامت خانواده، تولیدمثل و جنین را به خطر می اندازند. این بیماری ها حتی روابط عاطفی خانواده را تحت الشعاع قرار می دهند، همچنین بسیاری از مادران به دلیل آنکه اطلاع کافی از این بیماری ها ندارند، حتی ممکن است در زمان بارداری فرزند خود را از دست دهند و این موضوع صدمه بزرگی به سلامتی مادر و خانواده وارد می کند.
 
گال
این بیماری یکی از شایعترین اختلالات پوست در جهان  به ویژه در کودکان است. این بیماری با عنوان کنه خارش (جرب) مشهور است، خارش های پی در پی  اغلب در اثر آلودگی یا واکنش های آلرژیک ایجاد می شود و این کنه از فردی به فرد دیگر از طریق تماس فیزیکی نزدیک و طولانی مدت منتقل می شود، البته این عامل از طریق جنسی نیز منتقل می شود و بسیار شبیه شپش است و ممکن است در صورتی که یکی از افراد خانواده به آن مبتلا شود، بقیه اعضای خانواده هم در معرض خطر قرار بگیرند.

بیشتر علایم بیماری گال به دلیل پاسخ آلرژیک بدن ما به این کرم، بزاق کرم، تخم و مدفوع کرم گال است. این بیماری همه افراد با هر سنی و با همه نوع درآمد و سطح اجتماعی را درگیر می کند. این بیماری با انواع کرم های موضعی قابل درمان است، اما اگر پس از مدتی دوباره خارش در این ناحیه دیده شد ، نشانه آن است که دوباره به این بیماری مبتلا شده اید.
 
حصبه
در سال ۲۰۰۰، مقامات بهداشتی اوهایو با شیوع عجیب و غریب تب حصبه  ناشی از باکتری سالمونلا و گسترش آن به سرعت در سراسر اوهایو، کنتاکی و ایندیانا مواجه شدند.

این بیماری اغلب از طریق غذا یا آب آلوده گسترش می یابد. هشت مرد به این بیماری مبتلا شده بودند، اما هیچ کدام آب و غذای مشترک مصرف نکرده بودند و هیچ یک از این مردان به کشورهای دیگر سفر نکرده بودند، اما پس از تحقیق های زیاد یک ارتباط مشترک بین این مردان پیدا شد و پزشکان دریافتند، تنها زندگی با آن مردان و رفت و آمدهای روزانه سبب گشترش این ویروس شد.

برخی بیماری های هستند که باکتری های مواد غذایی عامل آن هستند و پس از ابتلا به آن در رابطه زناشویی انتقال می یابد. هپاتیت A و شیگلا دو بیماری است که در رابطه زناشویی انتقال می یابند.
 
توکسوپلاسموز
عامل انتقال این بیماری توکسوپلاسما گوندی، یک تک یاخته تک سلولی  است. این بیماری با تضعیف سیستم ایمنی، خطر زیادی برای سلامت جنین و زنان باردار  ایجاد می کند. محققانی مانند یاروسلاو فلگر، شواهد و مدارکی را پیدا کردند که انگل ها می توانند باعث تغییرات رفتاری جزیی در انسان های میزبان خود شوند و حتی در برخی موارد نادر ممکن است بیماری های روانی مانند اسکیزوفرنی در فرد ایجاد کنند.

در یک مقاله ۲۰۱۴، فلگر و همکارانش بر این باورند، هر چند که معمولا انگل ها از طریق کیست انگلی موجود در خاک، سبزیجات نشسته و مدفوع گربه منتقل می شوند، اما بسیاری از انگل ها از طریق جنسی نیز منتقل  می شوند. تحقیقات نشان می دهد که این انگل ها اغلب در مواد دفعی حیوانات نر و انسان ها دیده می شود و این انگل هادر بین مردان و زنان نیز منتقل می شود.

این نتایج  فرضیه ی انتقال این انگل را از طریق رابطه زناشویی به زنان بارداری که قبل از بارداری هیچ منبع عفونتی نداشتند، اثبات می کند و انتقال این انگل از راه جنسی در همه موارد اتفاق نمی افتد. در آمریکا ۲۳ درصد در حال حاضر به این بیماری مبتلا هستند.

بسیاری از بیماری ها و عفونت های ویروسی، باکتریایی و انگلی از راه جنسی منتقل میشوند

زیکا 
در حال حاضر ویروس جدید زیکا که در بسیاری از کشورهای جهان شایع شده است، در مواردی از طریق رابطه زناشویی انتقال می یابد.
 
تریکومونا
عامل بیماری تریکومونا تک یاخته های تریکوموناس واژینالیس است. نام این بیماری به گوش بسیاری از افراد آشنا نیست، اما  یکی از شایع ترین بیماری های جنسی انتقالی است، این بیماری را  اغلب با نام مختصرش یعنی تریک می شناسند. براساس گزارش یک مطالعه درسال ۲۰۰۷، ۳ تا ۵ میلیون  نفر در سال به این بیماری مبتلا می شوند که به طور حدودی برابر مجموع مبتلایان به بیماری سوزاک و کلامیدیا است.

با توجه به آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، علت ناشناخته ماندن این بیماری بیشتر آن است که  ۷۰ درصد افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، از بیماری شان بی اطلاع هستند، زنان با احتمال بیشتری به این بیماری مبتلا می شوند. علائم این بیماری اغلب خارش و سوزش است، در صورتی که زنان به این بیماری مبتلا شوند با عوارض جدی تری مانند تولد زودرس یا کاهش وزن روبرو می شوند. گفتنی است، خوشبختانه این بیماری به راحتی قابل درمان است  و تنها با چند دوز آنتی بیوتیک درمان پذیر است. اما باید دانست که در صورت عدم رعایت بهداشت احتمال ابتلا به این بیماری افزایش می یابد و اگر یکی از زوجین به آن مبتلا شود، به سرعت به زوج دیگر انتقال می یابد.
 
مایکو پلاسما ژنیتالیوم
مانند بیماری تریک، باکتری مایکوپلاسما ژنیتالیوم تا حد زیادی قابل تشخیص است. این بیماری از سال ۱۹۸۰ شناخته شده است. به گزارش یک مطالعه در بریتانیا و هلند در ۲۰۱۳  بسیاری از افراد بین رده سنی  ۱۹  تا ۴۴ سال  به این بیماری مبتلا هستند و درصد ابتلا به این بیماری بین زنان و مردان مساوی است.

بسیاری از افراد مبتلا به  ژنیتالیوم هیچ علامتی از این بیماری ندارند، اما گاهی اوقات می تواند باعث التهاب در مجاری ادراری مردان، درد و سوزش در هنگام ادرار و در برخی موارد هم این بیماری در زنان ممکن است باعث ایجاد درد و خونریزی شود، هرچند احتمال خونریزی کمتر است.

این بیماری با آنتی بیوتیک قابل درمان است، اما تنها با یک نوع دارو و آنتی بیوتیک قابل درمان نیست. نکته جالب در  مورد باکتری عامل این بیماری آن است که، این باکتری یکی از کوچکترین ژنوم های (کل ماده ژنتیکی موجود در داخل سلول) شناخته شده تا به امروز است.