سیاست یعنی عشق

در بروز سندروم متابولیک عواملی چون: وزن بالا، ژنتیک، اختلالات غددی، سنین بالاتر، مقاومت به انسولین و شیوه زندگی بویژه کم‌تحرکی و افزایش دریافت کالری نقش دارد. شیوع سندرم متابولیک همسو با افزایش میزان چاقی در جوامع روبه گسترش است و در آینده عامل خطر قوی‌تری نسبت به استعمال دخانیات در بروز بیماری‌های قلبی خواهد بود. چای و برگ گیاه کاملیا سیننسیس از گذشته تاکنون بعنوان درمانگر در جوامع شرقی مورد استفاده بوده و یکی از معمول‌ترین نوشیدنی‌های مورد استفاده بویژه در کشور‌های آسیایی است. بیشترین اثرات چای سبز مربوط به ترکیبات پلی‌فنولی آن می‌باشد که دارای فواید متعددی از جمله اثر ضدسرطان و اثرات کاهندگی بر چربی و قندخون است.

چای سیاه فراورده تخمیری برگ گیاه چای قبل از خشک شدن و بخار دهی و چای سبز خشک شده و بخار داده شده ‌‌این برگ‌ها بدون انجام فرایند تخمیر می‌باشد. در طی روند تخمیر (اکسیداسیون) آنتی‌اکسیدان‌های موجود در برگ سبز چای تغییر ماهیت داده و کاهش می‌یابند.
 
چای سبز و کاهش وزن
نتایج مطالعه‌ای نشان داد مصرف بیش از 10 سال چای سبز با کاهش توده چربی بدن و دور کمر نسبت به افرادی‌ که مصرف نداشتند، همراه است. هر چند که مکانیزم آن معلوم نیست. در بعضی از مطالعات چای سبز همراه با برنامه غذایی و افزایش تحرک در کاهش وزن، دور کمر و توده چربی موثر بوده است.  در کل مصرف یک ماده غذایی خاص جهت کاهش وزن علمی نمی‌باشد، زیرا کاهش دریافت انرژی بهترین راه کاهش وزن می‌باشد.
 
عوارض
مسمومیت کبدی ناشی از مصرف مقادیر بالای آنتی‌اکسیدان‌های (پلی فنول) چای سبز در تعدادی از مطالعات آزمایشگاهی نشان داده شده و لذا لزوم تعیین حداکثر مقدار مطلوب مصرف آنتی‌اکسیدان‌ها ضروری است.
 
چای سبز و قند خون
در مطالعه‌‌ای، مصرف بیشتر از 6 لیوان چای سبز در هفته با کاهش خطر دیابت همراه بود. در مطالعه دیگری در افراد سالم مصرف چای سبز جذب کربوهیدرات را بعد از یک وعده غذایی پر کربوهیدرات به میزان 25درصد کاهش داد. در مطالعات بر روی حیوانات مکانیزم‌هایی چون کاهش جذب کربوهیدرات از طریق مهار آنزیم‌های هضم کننده آنها در دستگاه گوارش، برداشت گلوکز توسط عضلات و کاهش برداشت توسط  بافت چربی، افزایش ترشح انسولین و حساسیت به انسولین بافتی موثر است. با ‌‌این‌حال در ارتباط با اثربخشی چای سبز بر کنترل قندخون دلایل قطعی وجود ندارد. 

  اثر چای سبز بر سلامت قلب و عروق
مطالعه‌‌ای نشان داد که بروز سکته مغزی در افرادی‌که بیشتر از 5 لیوان چای سبز در هفته می‌نوشند کمتر است و کلسترول خون با مصرف 9 لیوان در روز چای سبز 8  میلی‌گرم درصد، کاهش بیشتری دارد. مطالعه دیگری نشان داد که مصرف مکمل چای سبز طی 3 ماه در افراد چاق مبتلا به فشارخون منجر به کاهش تمامی اجزای سندرم متابولیک (فشارخون، قندخون ناشتا، کاهش تری‌گلیسیرید و افزایش HDL-C و سطح آنتی‌اکسیدان‌های سرم) شده، با ‌‌این‌حال بر وزن و نمایه توده بدن اثر قابل توجهی نداشت.

کبد چرب حالتی است که در آن تجمع چربی در کبد ‌‌ایجاد می شود، در مطالعات حیوانی اثرات ترکیبات مفید چای بدلیل کاهش ساخت آنزیم سازنده اسید‌های چرب در کاهش چربی کبدی دیده شده است.
 
نحوه تهیه چای سبز
ابتدا آب را گرم کنید تا دمای آن به حدود 80 درجه سانتی گراد برسد. سپس به ازای هر لیوان مخصوص چای سبز ، یک قاشق مرباخوری (5گرم) چای لازم است  که درون صافی لیوان گذاشته و آب را اضافه کنید تا 2-3 دقیقه خیسانده شود. اندکی که تلخ شد چای را از لیوان جهت نوشیدن خارج کنید. دمای 100 درجه یا جوش برای تهیه چای سیاه مناسب است. چای سبز همانند چای سیاه نیاز به دم کردن بر روی شعله ندارد.
چای سبز

چـای سـبـز را چـطـور نـگـهـداری کـنـیـم؟
از آنجا که گیاهان تازه درصد بالایی آب دارند (حدود 60 تا 70 درصد) و به دلیل احتمال کپک‌زدگی نمی‌توان آن ها را به مدت طولانی نگهداری کرد، تولیدکنندگان، آن ها را خشک می‌کنند. منظور از خشک‌کردن، این است که آب آن ها درحدی گرفته می‌شود که زیر 10 درصد آب داشته باشند. پس باید چای سبز نیز در مکانی نگهداری شود که تا حد امکان در معرض رطوبت، نور مستقیم و هوا نباشد؛ چون گیاهان خشکی مانند چای سبز به شدت جاذب رطوبت هستند و امکان کپک‌زدن دارند.

نکته دوم در مورد نگهداری چای سبز این است که آن را در صورت امکان، در ظروف فلزی، آلومینیومی، شیشه‌ای تیره‌رنگ (مانند قهوه‌ای)، شیشه‌ای روشن و در انتها پلاستیکی نگهداری کنید. یادتان باشد که ظروف فلزی و شیشه‌ای تیره‌رنگ، باعث می‌شوند نور به‌طور مستقیم به چای یا هر گیاه دیگری نرسد بنابراین مناسب‌ترین ظروف برای نگه‌داشتن این محصولات، هستند.

حواستان باشد که در ظروفتان را خیلی محکم ببندید تا هوا یا رطوبت به داخل آن نفوذ نکند و باعث خراب‌شدن محتویاتش نشود. ظروف فلزی، بهترین و ظروف پلاستیکی بدترین ظروفی هستند که می‌توان چای سبز را در آنها نگه داشت.

ما می‌توانیم هم چای سبز و هم سایر گیاهان را اگر خشک باشند و درست نگهداری شوند، حدود 12 تا 18 ماه نگهداری کنیم. البته شاید بتوان این محصولات را برای مدت بیشتری هم نگهداری کرد اما به‌طور حتم پس از مدتی طولانی، کیفیتشان پایین می‌آید و نباید انتظار عطر و طعم انواع تازه را از آنها داشت.

نتیجه‌گیری
امروزه شواهدی از اثرات مفید مصرف آنتی‌اکسیدان‌های چای بویژه کاتچین‌ها در پیشگیری و درمان سندرم متابولیک، دیابت نوع دو، چاقی و بیماری‌های قلبی عروقی وجود دارد. باید توجه داشت که هیچ ماده غذایی در پیشگیری از بیماری‌ها به تنهایی موثر نیست و همراه با یک الگوی غذایی سالم  و متعادل بر پایه هرم غذایی و الگوی تحرک متناسب، چای بویژه چای سبز می‌تواند در جهت ارتقای سلامتی موثر باشد.